فیلم‌نوشت

۱۳۸۸/۰۵/۲۱

امروز در مورد دو تا فیلم میخواهم واستون بنویسم.
بعد از سالها رفتیم سینما و با رضایت سالن سینما رو ترک کردم؛ فیلمی دیدیم که سالهاست ندیده بودیم. «درباره الی» فیلمی است که با کارگردانی بسیار خوب خود آنرا به یک فیلم استثنایی تبدیل کرده است. هر چند کلیه عوامل فیلم خوب بودند، اما کارگردانی عالی آن است که بسیار مشهود است. به جرأت می‌توان گفت که سبک جدید فیلمسازی توسط این فیلم وارد سینمای ایران خواهد شد؛ ترکیبی از سبکهای اروپایی-امریکایی-ایرانی.
«درباره الی» فیلمی است که حرفی برای گفتن دارد، هم برای مخاطب ایرانی و هم برای مخاطب غیرایرانی. فیلمی که می‌تواند با روزمرگیهایمان حرفهایش را بیان کند باید به آن تعظیم کرد. اما چگونه است که فیلمی با این سادگی که تنها یک روزمرگی را به تصویر می‌کشد، نتوانست در جشنواره فجر مجوز بگیرد. آیا علت فقط حضور گلشیفته فراهانی است؟ یا علتش اینست که ما مجوز زندگی هم نداریم در اینجا، مجوز یک روزمرگی ساده، مجوز دم و بازدم، مجوز دلشورگی، مجوز پایانی تلخ و مجوز مرگ؟
تا می‌گوید: [يک پايان تلخ بهتر از يک تلخی بی پايان است] واقعاً چنین چیزی را به تو نشان می‌دهد و به همین سادگی پایان می‌یابد. همانطور که گفتم، حرفهای زیادی‌ست در فیلم و باید خودتان آنرا ببینید. یک تحلیل نسبتاً خوب از این فیلم را می‌توانید در اینجا(+) ببینید.


تصویر بالا چه چیزی را در ذهن شما تداعی می‌کند؟ اولین چیز شاید این باشد: Lost .

فیلم دیگری که می‌خواهم ازش صحبت کنم،Ice Age 3 است. کارتونی که از نظر فروش با Finding Nemo مقایسه شده است. اما تفاوتش با Finding Nemo از زمین است تا آسمان. آن کجا و این کجا. این کارتون عملاً یک سرگرمی است و می‌توان گفت که هیچ چیزی ندارد که بگوید و فقط بیننده را سرگرم می‌کند. شاید حتی برای بچه‌ها هم سرگرم‌کننده نباشد. سوتی آن دستکاری تاریخی و همزان‌سازی عصر یخبندان و عصر دایناسورهاست،البته می‌توان آن را هم توجیه کرد که یخبندان یکی از دلایل انقراض دایناسورهاست، اما کسی که Ice Age 1-2 را دیده است، چنین توجیهی بی‌معناست. خلاصه اگر می‌خواهید مدتی سرگرم شوید، حتماً آنرا ببینید.


این هم متن موسیقی پست قبلی است که همینطور دوست داشتم اینجا بگذارم:

طاقت بیار رفیق
طاقت بیار میشه شنید ، خندیدن دلخواه رو
تو زنده می‌مونی رفیق ، طاقت بیار این راه رو
طوفانو پشت سر بذار ، اون سمت ما آبادیه
این زمزمه تو گوشمه ، فردا پر از آزادیه

طاقت بیار رفیق ، دنیا تو مشت ماست
طاقت بیار رفیق ، خورشید پشت ماست
طاقت بیار رفیق ، ما هر دو بی‌کسی‌م
طاقت بیار رفیق ‌، داریم می‌رسیم . . .



دنیا اگه تاریک شد ، دستای فانوسو بگیر
با من بیا با من بیا ، چیزی نمونده از مسیر
سرما و سوز برف رو ، آهسته پشت سر بذار
امروز وقت خواب نیست ، ما باهم‌یم طاقت بیار

طاقت بیار رفیق ، دنیا تو مشت ماست
طاقت بیار رفیق ، خورشید پشت ماست
طاقت بیار رفیق ، ما هر دو بی‌کسی‌م
طاقت بیار رفیق ، داریم می‌رسیم . . .



پ.ن. امکان افزودن اسمایلی در نظرات رو هم اضافه کردم، فقط کافیه از کاراکترهای میانبر آنها استفاده کنید تا در کامنت شما ظاهر شود. :D


7 نظر:

ناشناس گفت...

آفرین بر تو! :))

علی میرطار گفت...

آقا ما آیس ایج رو 3 بعدی دیدیم و بسیار کیف کردیم. این فیلم ها واسه آمریکایی های کله پنیری ساخته میشه شما خودش رو ناراحت نکن

پگاه گفت...

من هم دیدم این فیلم را خوب گفتی و کلش خلاصه میشد توی دیالوگ الی در ماشین .

من هر وقت میام اینجا حسودیم میشه من هم خندانک میخوام:((

پگاه گفت...

راستی یادم رفت بگم پینگ کن لطفا که وقتی آدم وقت نداره بره توی گوگل ریدر وبلاگش بهش خبر بده اوکی؟

Mody گفت...

به ناشناس: آقا! شما بیا اسمت رو بنویس ما دلمون خوش باشه ه دوست اینجا رو میخونه؛ در ضمن منظورت دقیقاً کجاش بود؟ ;)

به علی:هوم!نامرد!سه بعدی!؟میشه شما بگی بجز درس خوندن چکارا ه اونجا نمیکنید؟

به پگاه: :D دلت بسوزه :P در ضمن این بلاگرولینگ و اینا قدیمی شده، خودت رو آپگرید کن، همین کارها رو کردی عقب موندی دیگه!;))

باد صبا گفت...

سلام
چی شد اومدی اینجا؟
نوشته ات جالب بود ولی واقعا حال و روزی نیست برای ...
به امید فردایی بهتر

Mody گفت...

اومدم اینجا دیگه! ;) حال و روز چی نیست؟ این که خیلی وقته که نیست، اما اگه نباشه که دیگه باید بیخیال همه چی بشیم، درست میشه ایشا... :)